Willy Russell – SHIRLEY VALENTINE

 

… „Kiedyś byłam Shirley… kiedyś byłam Shirley Valentine… co się stało? Dlaczego teraz jestem taka? Przez co? Przez kogo? Ja nie chcę. Pamiętasz Shirley Valentine? Wyszła za chłopaka imieniem Joe i pewnego dnia sprowadziła się tutaj. Zmieniła wprawdzie nazwisko na Bradshaw, ale pozostała nadal Shirley Valentine. Przez jakiś czas. Wiedziała kim jest… dawniej. Często się śmiała. Dużo i często. Śmiała się razem z Joe’m. Wiedzieli, co to jest radość i szczęście. Co się z nimi stało…”

„A teraz nadszedł ten wielki dzień. I jadę. Będę siedziała na greckiej plaży i zajadała oliwki. Wszystkiego spróbuję, tak jak dawniej. Będę Shirley Odważną. Będę się wszystkim cieszyć. Cudów nie ma, lat mi nie ubędzie, ale zamiast mówić: Boże mam 42 lata, powiem: Shirley, masz dopiero 42 lata, jakie to FANTASTYCZNE…”

Spektakl Willy’ego Russella to monolog czterdziestoletniej „kury domowej”, świadomej straconego czasu i niezrealizowanych marzeń. – To opowieść o ludziach, którzy zapominają, kim są i po co żyją – powiedziała Izabela Noszczyk. – Ta historia zachęca, aby zastanowić się nad sobą i próbować coś zmienić. Może pójść za głosem serca? Może zrealizować jakiś szalony pomysł? Po prostu postawić sobie nowe wymagania! A jeśli nawet kończy się to czasem porażką, to ona przecież nas czegoś uczy…

Willy Russell – urodzony w Liverpoolu w 1947 r. Ukończył szkołę fryzjerską. Był twórcą wielu piosenek i scenariuszy lokalnych programów radiowych. W wieku 20 lat wrócił na uczelnię i na poważnie zaczął interesować się pisaniem dramatów. Na stałe związał się na ze scenami muzycznymi. W 1986 roku napisał tekst do znanego musicalu „ Blood Brothers”. Największą popularność przyniosły mu sztuki teatralne„ Edukacja Rity” i „Shirley Valentine”, które posłużyły za źródło scenariuszy filmowych. Obie sztuki doczekały się przeniesienia na duży ekran i były nominowane do Oskara. W. Russell obecnie pracuje i mieszka w Liverpoolu.

Shirley Valentine – Izabela Noszczyk
Reżyseria – Robert Czechowski
Opracowanie muzyczne – Damian Neogenn – Lindner
Scenografia – Sebastian Nowicki
Producent – FundacjaTeatru Scena Poczekalnia
Czas trwania przedstawienia – 90 minut / bez przerwy /

„Marzenia Shirley Valentine”

Shirley Valentine nie odkrywa Ameryki. Mówi o tym, co chyba dla wszystkich kobiet „po czterdzieste” jest oczywiste, a czego panowie na ogół nie przyjmują do wiadomości, skutecznie izolując się od babskich problemów za pomocą gazety. Shirley jest tzw. szczęśliwą żoną i matką. Ma statecznego męża, który po powrocie z pracy oczekuje już tylko podania mu ulubionych potraw, a potem świętego spokoju. Kobieta czuje się głęboko nieszczęśliwa, niedoceniona, niespełniona. Wie, że w jej życiu wszystko, co ważnie, już przeminęło, że nic więcej się nie zdarzy. Ale nie zgadza się na tę monotonię codzienności, marzy o ucieczce do innego świata, którego symbolem staje się słoneczna Grecja.

Izabela Noszczyk dała prawdziwy popis znakomitego aktorstwa. Mając do dyspozycji tylko brudną ścianę, stół i kilka rekwizytów, potrafiła przez blisko półtorej godziny skupić na sobie uwagę widzów. Zabawna a zarazem wzruszająca, z dystansem do siebie ale i z wielką pasją, odważna w swych wyznaniach i prawdziwa aż do bólu – zagrała kobietę pełną wahań i wątpliwości, ale konsekwentną w szukaniu samej siebie.

Bożena Szal-Truszkowska, Ziemia Kaliska z 12.03.2010 r. – fragment recenzji